środa, 26 czerwca 2013

Podwójne Ja

Dawno mnie nie było. Rozbiegała mnie codzienność, zajęła drobnostkami, obowiązkami. Zaprzęgła do życia, żeby ciągnąć do przodu ten powóz. Pośpiesznie, nieuważnie, byle dalej, byle do nocy i kolejnego dnia...

Zatrzymał mnie tekst, który przeczytałam u Josepha Murphy'ego i poczułam potrzebę, żeby się nim podzielić:)



Autor: o

2 komentarze:

  1. -wój-26 czerwca 2013 15:40

    Cóż za bzdura wierutna! Aby spełnić pragnienia wystarczy nad sobą popracować, wyewoluować. Jeno cierpliwości i wytrwałości trza, a obędzie się i bez pogrzebu... ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Unknown27 czerwca 2013 14:05

    Dzięki Piotrze za komentarz :):)
    Ale czy to nie o tym? Pewne części, które przeszkadzają, trzeba pogrzebać, zamienić w proch, żeby zrobić miejsce nowemu. Złe nawyki, chora podświadomość, nie przyciągną dobrego. Jeżeli pozostaną żywe, będą więzić i przeszkadzać. Zaproszą do starego tańca, do starej rzeczywistości.
    Można zmienić pracę, partnera, dom, można przenieść się na inny kontynent uciekając od siebie. I niezależnie od tego, jak daleko uciekniemy i ile rzeczy zmienimy, wszystko co było w naszym życiu chore i złe, i tak nas dopadnie. Także w życiu o nowym kształcie...Żeby naprawdę zmienić swoje życie, trzeba zmienić myśli i duszę. A wtedy życie, nawet stare i biedne, odmłodnieje i wypięknieje. Tak oto rozumiem ten tekst. W tym sensie pogrzeb jest potrzebny :)
    Pozdrawiam cieplutko i milutko :)

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)